υποκίρναμαι

Α

παθ. είμαι λίγο αναμεμιγμένος («τῶν ἐμβαλλομένων ἢ ὑποκιρναμένων», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + κίρναμαι, άλλος τ. τού κεράννυμαι «αναμιγνύομαι»].